Kocmeuch lub kocmołuch — postać demoniczna z wierzeń Lasowiaków^* spod Tarnobrzega, zaliczana do grupy negatywnych demonów domowych, szkodząca ludziom poprzez podbieranie mleka krowom.

Kocmeuch siedział ukryty w stajni pod progiem, a w nocy podsuwał się w sposób niewidzialny pod wymię krowy i doił ją. Informatorka terenowa Maria Kozłowa z Machówa^* wyobrażała sobie kocmeucha w mocno zdeformowanej postaci ludzkiej, ale pozbawionej wszelkiego okrycia, z dużą jajowatą głową osadzoną na cienkiej szyi, z dużymi i obwisłymi uszami, skośnymi oczami oraz z mocno wydętym brzuchem i sterczącym do przodu pępkiem, nie mniej wypukłymi pośladkami oraz cienkimi rękami i nogami uzbrojonymi w ptasie szpony. O rzekomym usadowieniu się tego potwora w jakimś gospodarstwie miało świadczyć stopniowe zmniejszanie się każdorazowych udojów mleka. Według tamtejszych przekonań zapobiec temu mogły jedynie przedmioty poświęcone, które "odstraszały kocmeucha i przepędzały ze stajni".

Wilhelm Gaj-Piotrowski "Duchy i demony w wierzeniach ludowych
z okolic Stalowej Woli, Rozwadowa i Tarnobrzega" (1459; 855: s.233)

Kocmołuch był niedużym, pokracznym stworkiem mieszkającym pod progiem stajni lub obory. Tam przesypiał cały dzień, a na żer wychodził nocą. Podpełzał wtedy bezszelestnie pod krowie wymię i doił je, aż brzuch napełniony mlekiem robił mu się okragły jak balon. Rano gospodynie nie znajdowały żadnych widocznych śladów kocmołucha, ale o jego wizycie świadczył znacznie zmniejszony udóy. Byla to strata tym dotkliwsza, że dawniejsze razy krów dawały niewiele mleka. Dlatego też kocmołuchy byly gorliwie tępione i przepędzane wszelkimi możliwymi sposobamy.

Paweł Zych, Witold Vargas "Bestiariusz słowiański" (657: s.106)