А ты, Странник, случаем не оборотень? А то народ волнуется...
А ты, Странник, случаем не оборотень? А то народ волнуется...
По локальной легенде замка в Боболице, что в Мышкувском повяте Силезского воеводства Польши, призраки умерших дочерей кастеляна*, выглядящие как зайцы с девичьими лицами.
Z jednego okna na zamku w Bobolicach widać rozległą łąkę. Podchodzą tam sarenki i inne zwierzęta, chwilę popasą się i idą dalej. Ale są też trzy zające, które są tam widoczne zawsze. W jednym dokładnie miejscu. Trochę poskaczą, trochę poskubią, trochę odpoczną, i tak dzień w dzień od... kilkuset lat. To dusze trzech ćorek bobolickiego kasztelana. Podczas najazdu na zamek, gdy wróg zyskał przewagę, wolały skoczyć z okna, aniżeli oddać się w ręce wroga. Wszystkie zginęły na miejscu.
Witold Vargas, Paweł Zych "Duchy polskich miast i zamków" (665: s.128)
Из одного окна замка в Боболице виден широкий луг. Туда приходят косули и другие животные, недолго пасутся и идут дальше. Но вот троих зайцев здесь можно увидеть всегда. В одном определенном месте. Немного поскачут, немного пощиплют травку, немного отдохнут, и так изо дня в день... несколько сот лет. Это души трёх дочерей здешнего кастеляна. Во время нападения на замок, когда поражение было очевидно, они предпочли прыгнуть из окна, нежели попасть в руки врага. Все погибли на месте.
Витольд Варгас, Павел Зых "Духи польских городов и замков" (665: s.128)
According to a local legend in Bobolice castle in West Pomeranian Voivodeship, Poland Panny Zające (from polish "panna" — "girl, maiden", and "zając" — "hare") are ghosts of daughters of local castellan which look like hares with young girl's faces.
Z jednego okna na zamku w Bobolicach widać rozległą łąkę. Podchodzą tam sarenki i inne zwierzęta, chwilę popasą się i idą dalej. Ale są też trzy zające, które są tam widoczne zawsze. W jednym dokładnie miejscu. Trochę poskaczą, trochę poskubią, trochę odpoczną, i tak dzień w dzień od... kilkuset lat. To dusze trzech ćorek bobolickiego kasztelana. Podczas najazdu na zamek, gdy wróg zyskał przewagę, wolały skoczyć z okna, aniżeli oddać się w ręce wroga. Wszystkie zginęły na miejscu.
Witold Vargas, Paweł Zych "Duchy polskich miast i zamków" (665: s.128)
There's a meadow can be seen from one of windows in Bobolice castle. Roes often comes there to pasture and then go. But three hares you can always see there at one particular spot. They hop a little, nibble the grass, rest. You can see them doing it every day for a hundreds of years. They are souls of daughters of local castellan. There was a siege of castle some time ago and when it became inevitable that castle is gong to fall they chose to throw themselves out of the window than to be captured by enemies.
Witold Vargas, Paweł Zych "Spirits of Polish Cities and Castles" (665: s.128)
Паводле мясцовай легенды Баболіцкага замку ў Сілезскім ваяводзтве Польшчы, здані памерлых дачок мясцовага кашталяна*, якія выглядаюць як зайцы з дзявочымі тварамі.
Z jednego okna na zamku w Bobolicach widać rozległą łąkę. Podchodzą tam sarenki i inne zwierzęta, chwilę popasą się i idą dalej. Ale są też trzy zające, które są tam widoczne zawsze. W jednym dokładnie miejscu. Trochę poskaczą, trochę poskubią, trochę odpoczną, i tak dzień w dzień od... kilkuset lat. To dusze trzech ćorek bobolickiego kasztelana. Podczas najazdu na zamek, gdy wróg zyskał przewagę, wolały skoczyć z okna, aniżeli oddać się w ręce wroga. Wszystkie zginęły na miejscu.
Witold Vargas, Paweł Zych "Duchy polskich miast i zamków" (665: s.128)
З аднаго вакна замку ў Боболице відаць шырокі луг. Туды прыходзяць казулі і іншыя жывёлы, нядоўга пасуцца і ідуць далей. Але вось траіх зайцоў тут можна ўбачыць заўсёды. У адным пэўным месцы. Трохі паскачуць, трохі паскубуць траўку, трохі адпачнуць, і так з дня ў дзень... некалькі стагоддзяў запар. Гэта душы трох дачок тутэйшага кашталяна. Падчас нападу на замак, калі параза была відавочна, яны аддалі перавагу скочыць з акна, чым трапіць у рукі ворага. Усе загінулі на месцы.
Вітольд Варгас, Павел Зых "Духі польскіх гарадоў і замкаў" (665: s.128)
Zgodnie lokalnej legendzie zamka w Bobolice, co w Myszkuwskom powiecie Śląskiego województwa, duchy zmarły córek kastielana, które wyglądają jak zajęczyce z dziewczęcymi twarzami.
Z jednego okna na zamku w Bobolicach widać rozległą łąkę. Podchodzą tam sarenki i inne zwierzęta, chwilę popasą się i idą dalej. Ale są też trzy zające, które są tam widoczne zawsze. W jednym dokładnie miejscu. Trochę poskaczą, trochę poskubią, trochę odpoczną, i tak dzień w dzień od... kilkuset lat. To dusze trzech ćorek bobolickiego kasztelana. Podczas najazdu na zamek, gdy wróg zyskał przewagę, wolały skoczyć z okna, aniżeli oddać się w ręce wroga. Wszystkie zginęły na miejscu.
Witold Vargas, Paweł Zych "Duchy polskich miast i zamków" (665: s.128)
Comments
Отправить комментарий